U bent hier

Hannes Saeid Bakhsh is de tel kwijt

Er zijn veel problemen in het Brusselse - of dat is toch de perceptie - en op deze manier help ik een beetje.

Hannes Saeid Bakhsh is de tel kwijt. “Een keer of twintig, dertig?” Feit is dat hij al jaren vrijwilliger is bij ToekomstATELIERdelAvenir (TADA) in Brussel, sinds 2014. Indrukwekkend, zeker als je weet dat TADA zelf nog maar bestaat sinds schooljaar 2012-2013. Hij studeert deze zomer af als scheikundig ingenieur aan de Universiteit van Gent en woont in Ninove. Wanneer ik hem opzoek in gemeentelijke basisschool De Knipoog in Sint-Jans-Molenbeek is hij voor het eerst ook gastdocent bij TADA.

 

Wat doet TADA precies?

TADA is een soort weekendschool, met antennes in Sint-Joost-ten-Node, Anderlecht en Sint-Jans-Molenbeek. Het is een driejarig parcours, vooral bedoeld voor kinderen uit kansengroepen. Elke zaterdag maken honderden kinderen kennis met allerlei beroepen, op een interessante, laagdrempelige en interactieve manier. Professionals uit uiteenlopende domeinen – journalisten, politieagenten, kappers, koks, noem maar op – geven vrijwillig les over hun beroep. Zo ontdekken de kinderen welke jobs er allemaal bestaan, wat ze zelf het interessantst vinden en welk pad ze later zelf kunnen verkennen.

 

Hoe heb je de organisatie leren kennen?

Eind 2013 zag ik een reportage over TADA in het VRT-programma “Koppen”. Mijn interesse was gewekt en toen ik op de website las dat ze af en toe vrijwilligers zoeken, heb ik een mailtje gestuurd. Tot nu toe heb ik vooral de kinderen begeleid tijdens uitstappen. Je houdt mee in de gaten dat iedereen een beetje oplet, je moedigt kinderen aan om vragen te stellen… Nu en dan hielp ik sommige TADA-kinderen ook met hun huiswerk.

 

En vandaag was je voor het eerst gastdocent.

Klopt! Bij TADA komt elke maand een ander beroep aan bod. Deze maand bezoeken de kinderen de Total raffinaderij in Antwerpen. Voor het zover is, willen we hen de basics aanleren van scheikunde. Wat gebeurt er in een raffinaderij? Hoe scheid je bepaalde stoffen van elkaar? Wat is destillatie en hoe werkt het? Als toekomstig scheikundig ingenieur is dat helemaal mijn dada, natuurlijk. Ik heb de kinderen heel praktisch getoond hoe bepaalde processen werken, onder meer door de alcohol te destilleren uit een fles wijn met behulp van een labo-opstelling, voorzien door Total.  

 

Had je voordien al ervaring met kinderen?

Totaal niet. Ik heb ook nooit in de jeugdbeweging gezeten, dus voor ik hier startte was dat wel een vraagteken. Maar ik vond het zo fantastisch wat ze hier doen, dat ik echt graag wou helpen. En ik heb gemerkt dat het mij wel ligt. Ze bleven me telkens opnieuw vragen als vrijwilliger, dus dan zal het wel ok zijn, toch?

 

Welke kwaliteiten moet een TADA-vrijwilliger volgens jou hebben?

Ik geef in mijn vrije tijd ook bijles aan studenten. Dat coachen moet je wel wat in je hebben: aanvoelen hoe je moeilijke dingen kan uitleggen op een eenvoudige manier, die kinderen boeit. Je moet graag met deze gasten werken. Het zijn niet altijd de braafste kinderen, er wordt al eens geplaagd en gespeeld tussendoor, dus je moet er mee om kunnen dat je hen af en toe tot de orde moet roepen. Je moet er vooral zin in hebben, geëngageerd zijn en er natuurlijk zelf ook plezier aan beleven.

 

Wat heeft je het tot nu toe het meest verrast aan je vrijwilligerswerk hier?

Ik vind het geweldig hoe nieuwsgierig de kinderen zijn, zeker de eerstejaars. Ze willen echt veel weten, ze vinden het leuk om de juiste antwoorden te geven en om zelf dingen uit te testen. Wat me soms wel verrast is de context waarin ze leven. Je voelt dat er verschillen zijn tussen kinderen uit provincieschooltjes en kinderen uit Brussel, die opgroeien in een grootstad. Ze zijn meer uitgesproken, wat stouter. Maar dat begrijp je wel eens je wat meer te weten komt over hun thuissituatie. Je hoort soms echt aangrijpende verhalen over armoede of andere problemen. Het is een andere wereld dan die waarin ik zelf ben opgegroeid, dus dat is soms een eye-opener.

 

Waar haal je het meeste voldoening uit?

Voor mij is het belangrijkste dat ze geïnteresseerd zijn en vragen stellen. Daar haal ik sowieso het meeste voldoening uit. Bij TADA wordt er ook veel aandacht besteed aan de omkadering: de kinderen leren dat ze mensen een hand moeten geven wanneer ze toekomen en vertrekken, dat het beleefd is om mensen te bedanken, etcetera. Dat is fijn, en pedagogisch zeker verantwoord, maar voor mij gaat het vooral om de inhoud van de gesprekken. Ik vind het tof om een klein steentje bij te dragen. Er zijn veel problemen in het Brusselse – of dat is toch de perceptie – en op deze manier help ik een beetje. Ik vind het ook belangrijk om voeling te hebben met de leefwereld van deze kinderen. Het is makkelijk om van op een afstandje een idee te hebben over pakweg Molenbeek, gebaseerd op krasse uitspraken in de media. Maar ik kan toch zeggen dat ik Molenbeek intussen wat ken, dat ik door hier te zijn veel beter weet waar ik over praat dan mensen die hier nooit een voet zetten.

 

Blijf je vrijwilliger, ook als je afstudeert?

Ik heb al een job in Antwerpen en ik zou in Gent gaan wonen, maar dat zal me niet tegenhouden. Ik zit nu ook al op kot in Gent en ik sta hier met de trein best snel. Als ik op zaterdag niet te moe ben van een hele werkweek, dan blijf ik komen, met veel plezier!

 

Interview en foto: Sofie Rycken 

 

Lees ook 

19 jaar, ambassadeur van het Kaaitheatier en actief in theaterproducties. Het begon in een fanfare...

Lees meer
verhaal

Tandem werd opgericht door Maarten Coertjens en Mark Perera. Een van hun eerste vrijwilligers was Abdulmajid Abdulrahim. Hij zet zich nu in om...Lees meer

verhaal

Wouter Heymans is vrijwilliger bij jeugdhuis Tongeluk in Ganshoren. Als voorzitter maakte hij van deze rustige afgelegen plek in Brussel een...Lees meer

verhaal

Wil jij ook een vrijwilliger in de kijker stellen? Wij komen langs voor een interview en foto’s

Vrijwilligers