Cohousing
Bij cohousing heeft iedereen een autonome woning (huis of appartement) met o.a. een woonkamer, eetkamer, keuken, badkamer en slaapkamer(s). Bovendien zijn er gemeenschappelijke ruimtes zoals een grote leefkamer met keuken, een logeer- of hobbykamer, evenals buitenruimtes. Cohousing is een bewuste keuze voor elkaar.
Bij cohousing hebben de bewoners elk een eigen woning, maar ze kiezen ervoor om intenser samen te leven. Veel cohousing-projecten ontstaan uit een bepaalde levensvisie, zoals ecologie, sociale of spirituele verbondenheid. Wie toetreedt, herkent zich in die visie. Er is veel aandacht voor comfort, duurzaamheid en een aangename leefomgeving. De bewoners doen vaak samen activiteiten. Wie kiest voor cohousing, kiest voor de mensen met wie hij/zij samenwoont. Vaak gaat het om tientallen gezinnen en ouderen. De samenstelling van de groep is daarbij erg belangrijk. Noodzakelijk is een goede samenhang, met respect voor ieders individuele waarden. Dat uit zich o.a. in zelfbestuur met een besluitvorming met consensus.
De gemeenschappelijke ruimtes staan centraal: een grote leefkamer met keuken om samen te eten of een feest te organiseren, een wasplaats, een fietsenstalling en een logeerkamer. Er zijn vaak gedeelde hobbyruimten en werkplaatsen. Ook het terras, de tuin, speeltoestellen voor kinderen, een moestuin of boomgaard worden gedeeld.
In de meeste cohousing-projecten in Vlaanderen en Brussel zijn de bewoners eigenaar van het pand, na gemeenschappelijke aankoop. In Nederland werden veel projecten gerealiseerd door huisvestingsmaatschappijen en bewonersgroepen – zij gebruiken daar de term ‘centraal wonen’ voor. Het Kenniscentrum ijvert en ondersteunt cohousing-initiatieven voor huurders, met bijzondere aandacht voor kwetsbare bewoners, ouderen en personen met een beperking.
