U bent hier

Leefgemeenschap van religieuzen

Woongemeenschap

In een woongemeenschap leven de bewoners echt samen. Behalve de slaapkamers en eventueel de badkamer, zijn alle ruimtes gemeenschappelijk. In een woongemeenschap voor ouderen kunnen de bewoners altijd rekenen op iemand die voor hen klaar staat. Die begeleiding kan zowel door professionelen als door vrijwilligers geboden worden.

Vaak is er een levensvisie die de bewoners in een woongemeenschap bindt: religie, ecologie of solidariteit. Als je nauw samenleeft, moet je veel rekening houden met elkaars smaken en voorkeuren en moet je dus erg flexibel zijn. We stellen hier twee varianten voor: de woongroep van ouderen en de leefgemeenschap van zusters of paters. In principe zijn er andere varianten mogelijk, bijvoorbeeld een commune voor mensen met eenzelfde sociaal, maatschappelijk of ideologisch ideaal.

Leefgemeenschap van religieuzen

Van bij hun intrede in hun orde of congregatie wonen zusters en paters in een leefgemeenschap. Ze delen eenzelfde spirituele en religieuze visie en dat ze in gemeenschap wonen, is daar het logisch gevolg van. Deze woonvorm is niet louter gericht op ouderen, maar in de praktijk komt het daar toch vaak op neer.

Alle bewoners zijn gelijk en de taken worden onderling verdeeld. De gemeenschappelijke ruimtes staan centraal: kapel of kerk, werkruimtes, leef- en eetkamer, keuken, sanitair, tuin, enzovoort. De enige private of eigen ruimte is de slaapkamer, die vaak voor alle bewoners identiek is. In hun dagelijkse werkzaamheden zijn de zusters en paters op elkaar aangewezen. Ook als ze zorgen nodig hebben, kunnen ze op elkaar rekenen.

Hoewel het in principe enkel voorbehouden is voor leden van de religieuze orde, is het een goed voorbeeld van een woongemeenschap. En misschien stellen zij zich op termijn ook open voor niet-religieuzen of wordt hun patrimonium beschikbaar voor anderen.