“Als preventiewerker ‘drugs en alcohol’ geef ik vormingen in het onderwijs, het welzijns- en gezondheidswerk en bedrijven. Bruggenbouwer gaf me toegang tot de sector personen met een handicap. Een meer inclusieve samenleving betekent voor mensen met een beperking ook meer verlokkingen. In Brussel kan je overal cannabis en alcohol krijgen. In veel cafés staan bingospelletjes.
Je merkt niet altijd meteen dat iemand een verstandelijke beperking, een niet aangeboren hersenletsel (NAH) of een autismespectrumstoornis heeft . Hulpverleners voelen soms wel aan dat iemand ‘anders’ is, maar kunnen niet meteen benoemen wat er aan de hand is. Dit cahier is voor hen bedoeld. Mensen met een verstandelijke beperking, NAH of autisme hebben geleerd hun beperking te camoufleren of te compenseren. Zij beschouwen zichzelf niet als iemand met een handicap en willen ook niet in dat hokje worden gestoken.
Samenhuizen is een gemeenschappelijk woon- en zorgproject in hartje Brussel. Er wonen zeventien mensen in acht appartementen en vier studio’s. Naast enkele jongeren en senioren, wonen er ook volwassenen met een geheugenstoornis, een verstandelijke beperking of een psychiatrische problematiek. Alle bewoners zijn blij om samen met anderen te kunnen wonen. Voor de bewoners met een beperking is het een verademing om niet altijd ‘patiënt’ te moeten zijn. Mits voldoende begeleiding kan dit in Samenhuizen.
In het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest komen diverse beleidslijnen samen. De Federale staat, Gemeenschappen, Gewesten en lokale overheden willen allen vorm geven aan de toekomst van de zorg en ondersteuning voor de kwetsbare Brusselaar. De Vlaamse overheid kiest voor een systeem van Persoonsvolgende Financiering waarbij de cliënt zelf de regie (en middelen) krijgt om zijn zorg en ondersteuning mee te organiseren en betalen.