Combinatie vrijwilligerswerk, journalistiek en Brussel: ideaal!

Het Steunpunt Vrijwilligerswerk Brussel biedt ondersteuning en advies aan organisaties en helpt Brusselaars bij het vinden van vrijwilligerswerk. Ze werken ook zelf met vrijwilligers. Eén van deze vrijwilligers is Anton Bulinckx. Hij is reporter en gaat graag op pad in Brussel om de verhalen van andere vrijwilligers te verzamelen. Vandaag heb ik met hem afgesproken aan Muntpunt.

Anton, kan je ons iets vertellen over jezelf?

Ik ben geboren in Brussel en heb hier ook gestudeerd. Aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB) studeerde ik pers- en communicatiewetenschappen. Daarna heb ik gewerkt bij een verzekeringsmaatschappij. Op mijn 62ste ben ik, na 40 jaar werkervaring, met vervroegd pensioen gegaan. Toen besloot ik op zoek te gaan naar vrijwilligerswerk.

Wat motiveerde je om vrijwilligerswerk te doen?

Ik wou mijn passie voor journalistiek inzetten om iets bij te dragen. Tijdens mijn zoektocht vond ik een vrijwilligersvacature op de website van het Steunpunt Vrijwilligerswerk Brussel. Ze zochten een reporter om hun redactieteam te versterken. Zo kon ik de dingen waarvan ik hou allemaal combineren; journalistiek, vrijwilligerswerk en Brussel.

Wat is het leukste aan jouw vrijwilligerswerk?

Het leuke is dat je altijd nieuwe mensen leert kennen met een uniek verhaal. Ze zijn meestal erg positief en optimistisch ingesteld. Ze hebben allemaal de beste bedoelingen en willen anderen helpen. Het zijn bovendien hele diverse individuen.

Wat ik ook heel positief vind is hoeveel vrijwilligersorganisaties er zijn in Brussel. Dat geeft een goed gevoel.

Hoelang doe je al vrijwilligerswerk bij Steunpunt Vrijwilligerswerk Brussel?

Ik begon in 2018, en hoewel het aanvankelijk sporadisch was, heb ik sindsdien 14 interviews gedaan. Buiten de onderbreking door corona, ben ik nu bijna vier jaar enthousiast bezig met dit werk.

Ben je van plan nog lang te werken als vrijwilliger?

Ik sta ook open voor ander vrijwilligerswerk, maar vind dit nog altijd heel leuk. Ik ontdek nieuwe organisaties en kom in contact met mensen, plaatsen en situaties die je in het dagelijkse leven niet zomaar tegenkomt. Ik kijk op een andere manieren naar Brussel. Dat maakt het zeer interessant.

Zijn er verhalen die je zijn bijgebleven?

Elk verhaal is uniek. Het is lastig om er één uit te kiezen. Wat me vooral is bijgebleven, is hoe hartverwarmend het was om te zien dat ook mensen die pas in België waren aangekomen, ondanks hun eigen onzekere situaties, al vrijwilligerswerk deden. Hun interviewen was soms een uitdaging. Uit je comfortzone komen is nooit makkelijk, maar dikwijls wel nuttig. Het is inspirerend om te zien hoe mensen zich ondanks alles blijven inzetten voor anderen.

Hoe is het om als vrijwilliger vrijwilligers te gaan interviewen?

Anton Lacht. ‘Ik neem liever het interview af dan het te geven.’ Maar ja, hoe is het? Fijn. Ik ben blij voor de kansen en de hulp die ik krijg van het steunpuntteam.

Hoe ga je aan de slag als je iemand moet gaan interviewen?

Ik ontvang de contactgegevens via het Steunpunt. Dan doe ik wat opzoekingswerk over de organisatie en bereid enkele vragen voor. Tijdens het interview neem ik de tijd om echt te luisteren en in te spelen op de antwoorden. Zo ontstaat er een natuurlijke flow en kom ik interessante dingen te weten.

Hoe vind je het om samen te werken met de andere vrijwilligers en het team?

Als reporter ga ik alleen op pad. Soms zie ik wel de fotograaf ter plaatse die dan een mooie foto komt trekken voor bij het interview. Mede door corona, was ik een aantal jaar de enige reporter. Het is goed dat het team weer wat uitbreid.

Af en toe komen we eens  met alle vrijwilligers samen. Dan gaan we bijvoorbeeld samen naar een optreden, bezoeken interessante organisaties of gaan samen uit eten. Je hebt ook de vrijwilligersmarkt, dat is ook een gelegenheid om de andere collega's te leren kennen.

Wat is volgens jou de grootste uitdaging bij een interview?

De grootste uitdaging? Een veilige, open sfeer creëren. Dat is cruciaal om een goede connectie te maken met de persoon die je interviewt. Ik benader ook elk interview met een nieuwsgierige blik omdat ik denk dat dit essentieel is om een persoonlijk verhaal naar boven te halen.

Kan iedereen dit soort vrijwilligerswerk doen?

Zin en tijd hebben is de basis. Als je interesse hebt om in contact te komen met andere mensen is het leuk werk. Je moet ook durven naar mensen toestappen. Dat is niet voor iedereen zo evident denk ik. Het interview afnemen is slechts de eerste stap. Daarna komt het moeilijkste deel: er een mooie tekst van maken.

Welke tips zou je meegeven aan mensen die geïnteresseerd zijn om te starten als vrijwilliger?

Je moet zelf goed nadenken over wat je graag wil. Er zijn genoeg dingen die je als vrijwilliger kan doen. Het is ook heel divers. Er staan op dit moment 743 vacatures open voor vrijwilligerswerk in Brussel. Dat heb ik deze ochtend gezien. Dus ja, mogelijkheden genoeg in allerlei sectoren en organisaties. Er zullen nooit genoeg vrijwilligers zijn, maar het zijn er wel enorm veel die aan de slag zijn, dat is ook fijn om te beseffen.

Is er nog iets anders dat je graag wil delen?

Ik waardeer dit vrijwilligerswerk en hoop er nog een tijd mee door te kunnen gaan.

Reporter: Nur Layla Hadri
Fotograaf: Hamza Tigrine