Samen voor een diploma

EVA bxl houdt van mensen, van Brussel, en vooral van de mensen in Brussel. De organisatie ontwikkelt en test nieuwe projecten rond huisvesting, educatie en tewerkstelling. Jo Butaye is er vrijwilliger voor het project ‘Samen voor een Diploma’. Ik spreek met hem af in zijn dokterspraktijk in Anderlecht. 

Wie ben je? 

Ik ben Jo Butaye. Ik heb geneeskunde gestudeerd in Gent. In 1976 ben ik afgestudeerd, dat is al lang geleden hé. Ik ben altijd huisarts geweest in Anderlecht. Twee jaar geleden ben ik met pensioen gegaan. Nu doe ik nog af en toe consultaties voor Kind en Gezin. 

Hoe ben je terechtgekomen bij EVA bxl? 

Ik zag een aankondiging over het EVA project 'Samen voor een Diploma’. Ze zochten mensen om studenten een jaar te begeleiden. De meeste studenten hebben een migratieachtergrond en gaan naast hun studies nog werken, of willen een bijkomend diploma behalen.  

Ik ben in september dit jaar gestart als mentor. Eerst begeleidde ik een studente van Nigeriaanse afkomst. Ik heb haar een maand begeleid. Uiteindelijk is ze gestopt omdat het niveau niet was wat ze wilde. Daarna begeleidde ik een studente met Oegandese roots. Ik heb haar begeleid van oktober tot en met januari. Ik begeleid en ondersteun de studenten en help hen om een goede studiemethode te vinden.  

Hoe vaak zie je de studenten? 

Elke vrijdagmiddag, hier in mijn praktijk. Dan ga ik 1 à 2 uur in gesprek met de student. Ik vraag hoe ze studeren, hoe het met hen gaat, of ze de studies leuk vinden en hoe hun studieweek eruitziet. 

Waarom koos je voor dit vrijwilligerswerk? 

Ik doe dit omdat ik zelf heb kunnen studeren. Dat is een voorrecht. In het eerste jaar geneeskunde heb ik ook bijles gevolgd. En dan voel je dat als je steun hebt, je toch sterker staat in je studies en je motivatie groeit. Mijn ouders steunden mij. Daar ben ik dankbaar voor. Dankzij mijn studies kon ik daarna ook werken. Nu wil ik iets teruggeven aan de maatschappij. Aan iemand die het kan gebruiken. Dat is in feite mijn motivatie. En zo blijf ik ook in contact met jongere mensen en leer ik zelf iets bij.  

Kun je een voorbeeld geven van een moment dat je bijblijft uit het vrijwilligerswerk? 

Mijn laatste studente had problemen met de studies, maar ze had ook problemen thuis. Ze werkt als opvoedster en heeft zelf drie kinderen. Eén van haar kinderen heeft een medisch probleem. Ze praatte daar ook over met mij. Ze moest dat kunnen delen met iemand. Na zo'n gesprek was ze heel content, opgelucht. Dan zie je: het zijn niet alleen die studies op zich, maar het is de hele context.  

Hoe zou je jouw impact op de studenten omschrijven?  

Ik denk dat ze blij zijn dat ze steun hebben, dat dat hen motiveert. We kunnen over van alles praten. Ook als ze het gevoel hebben dat ze niet de juiste studiekeuze gemaakt hebben, kunnen we het daarover hebben.  

Hoe vind je het om samen te werken met de andere vrijwilligers en het team? 

De samenwerking loopt goed. Wij hebben een kleine samenkomst gehad met enkele vrijwilligers en een paar van de studenten. Minister Dalle was er ook bij. We hebben dan samen gegeten en gepraat en dat was tof. Het was een uitwisseling onder de mentoren en we kregen ook verschillende vormingen.  

Kan iedereen dit soort vrijwilligerswerk doen? 

Je moet zelf ook gestudeerd hebben. Als je zelf nooit gestudeerd hebt gaat dat natuurlijk moeilijk. Wat je gestudeerd hebt maakt niet zo veel uit. De andere begeleiders hebben bijvoorbeeld kunst of film gestudeerd en dat gaat ook goed. Maar ik denk dat vooral de motivatie belangrijk is. 

Wat zijn volgens jou de belangrijkste kwaliteiten die een vrijwilliger moet hebben? 

Je moet tijd willen maken, luisteren en contact houden. Als er concrete hulp gevraagd wordt moet je die hulp ook kunnen bieden. 

Doe je nog ander vrijwilligerswerk?  

Ik ben ook vrijwilliger in de raad van bestuur van een nieuw gezondheidscentrum in Brussel. Dat is een nieuw project dat ik mee op poten zet.  

Ik doe ook al bijna 10 jaar vrijwilligerswerk in Afrika. Ik werk er als arts samen met een organisatie. Eerst in Marokko, en later ook in Sub-Sahara landen zoals Nigeria, Gambia enzovoort. Ik geef er elk jaar huisartsconsultaties of ik help de chirurgen met operaties. Meestal blijf ik er 2 weken. Ik doe dat graag. Ik probeer mij nuttig te maken voor mensen die bijvoorbeeld geen arts kunnen betalen, want de noden zijn groot daar. 

Ben je van plan om dit nog lang te doen? 

Zolang mijn gezondheid en mijn verstand het toelaten. Ik doe dat graag en het is nu dat ik het moet doen. Ik ben nu 72, binnen 10 jaar kan ik dat misschien niet meer. Het vrijwilligerswerk moet je liggen, he. Je moet het graag doen.  

Is er nog iets dat je graag wilt delen?  

Er zijn enorm veel mensen die vrijwilligerswerk doen. Dat is heel positief. Zeker als je gepensioneerd bent, maar ook vroeger als je kunt. Ik denk dat het belangrijk is dat we dat doen. Dat we iets terug kunnen geven. Je blijft ook actief daardoor. 

Reporter: Nur Layla Hadri
Fotograaf: Hamza Tigrine