Anda stoot op de complexe taal van het internet

De digitale trein is vertrokken, maar niet iedereen zit er al op of heeft een eersteklasticket. Onze medewerker Frank Tierens gaat in gesprek met Brusselaars om te polsen wat hun ervaringen, verwachtingen of noden met computers, internet en andere digitale toepassingen zijn. Aan Pannenhuis ontmoet Frank Anda. 

Anda is een vijftiger uit Turkije waar ze een diploma van hulp-boekhouder behaalde. Ze woont al 25 jaar in Brussel en ze heeft haar eigen appartement in Laken waar ook haar 26-jarige zoon woont. Wegens ziekte krijgt ze sinds zeven jaar een uitkering van de mutualiteit. Ze heeft een inkomen van 1340 euro en soms komt ze wel eens geld tekort aan het eind van de maand.

Ze betaalt 75 euro voor haar internet en wifi. De bovenbuurman vroeg al dikwijls om de wifi te delen maar ze vertrouwt dat niet. Ze wil niet dat de buurman haar privé-informatie kan zien.

De vrouw spreekt nog steeds geen Frans. Haar Nederlands is goed, maar moeilijke woorden en constructies begrijpt ze niet. Haar zoon volgde humaniora in het Nederlandstalig onderwijs en spreekt goed Nederlands. Ze heeft geen problemen met Partena, Actiris, .. of andere websites. De site van de gemeente Brussel, vooral het deel over de dienstverlening in Laken is moeilijk om te begrijpen en een afspraak maken duurt lang. Zo vermijdt ze contact met de gemeente omdat het tegenwoordig toch allemaal online is en dat lukt dan dikwijls niet.

Ze heeft moeite om de ‘moeilijke gebruikte taal‘ op de vele websites te begrijpen. Al enkele keren heeft ze verkeerde informatie ingegeven op verschillende websites omdat ze dacht dat het zo moest zijn, maar eigenlijk weet ze niet of er bedoeld werd. Ze koopt regelmatig op het net en laat dan thuis leveren. Maar ze bestelde al enkele keren iets dubbel of iets verkeerd. Dat was meestal door de complexe taal. Soms gebruikt ze vertalingen naar het Turks en dat lukt meestal wel.

Indien ze hulp nodig heeft, dan vraagt ze dat aan haar zoon maar die is heel angstig vindt ze. Ooit heeft iemand haar eens proberen op te lichten en haar zoon heeft haar toen net belet om de code te geven. Ook hier was het omdat haar zoon beter Nederlands spreekt dan zij en hij doorhad  dat het om oplichting ging.  Zij kon dat met haar kennis van het Nederlands niet herkennen. 

Momenteel heeft Anda geen problemen om betalingen uit te voeren. Vroeger kende ze wel problemen om online te betalen. Ze durfde dat niet, maar haar Leraar Nederlands van het CVO heeft haar ooit uitgelegd hoe je online betalingen moet doen met de mobile telefoon en je vinger. Sindsdien lukt het haar wel en ze is hem heel dankbaar. Een echte opleiding informatica heeft ze nooit gevolgd. Ze zegt dat er meer mensen zouden moeten zijn zoals haar leraar Nederlands die de tijd nemen om iets uit te leggen.

Ze weet wel waar je digitale opleidingen kan volgen (CVO) maar ze doet dat niet. Ze heeft wel eens gehoord dat je in het Nekkersdal gratis aan de computer gedurende 30 minuten kan gaan zitten en surfen. Dat heeft ze nog nooit gedaan omdat ze niet wil dat anderen kunnen zien wat ze daar doet en omdat ze geen betalingen op een andere computer wil doen. 

Wil je ook je verhaal vertellen over je digitale ervaringen, contacteer frank.tierens@kenniscentrumwwz.be(link stuurt een e-mail)

Vul onze enquête over digitale inclusie in