Adib in de frontlijn: "Er heerst een grote onderlinge solidariteit"

Sinds 2015 richt de zelforganisatie ADIB (Action et Dialogue Bruxelles) zich tot kwetsbare mensen in Molenbeek. Hun normale werking bestaat uit cursussen alfabetisering, gesprekstafels om Frans of Nederlands te oefenen, workshops voor ouders over opvoeding, en culturele en sportieve activiteiten. Door de lock down half maart viel hun dagelijkse werking stil, maar zij bleven niet bij de pakken zitten. Op een maand tijd lanceerden zij het ene na het andere nieuwe initiatief.

Mina Bouhajra, coördinator ADIB: “We merkten meteen dat er ontzettend veel mensen door de coronacrisis getroffen werden: ouderen, jongeren, studenten, mensen met een beperking, thuislozen, mensen zonder papieren, enzovoort. We zijn meteen begonnen om mensen op te bellen met de vraag of ze hulp nodig hadden. We zijn met vijf vrouwen begonnen om berichten rond te sturen via Whats App en Facebook, we doen inmiddels zo’n 400 telefoontjes per week. Er is ook heel veel mond-tot-mond reclame.

Al heel snel was duidelijk dat mensen nood hadden aan warme maaltijden – ze kunnen zelf niet koken, of kunnen niet meer naar het sociaal restaurant. We zijn toen begonnen om maaltijden te bereiden, eerst met vijf vrouwen, maar die groep groeide al snel uit tot dertig vrouwen die thuis elk tien warme maaltijden bereiden. In totaal zijn dat 350 maaltijden per week. Elke vrouw die kookt, staat ook zelf in voor de ingrediënten, die ze inzamelt via giften in natura of geld. Ik coördineer alles en zorg voor aluminium bakjes om de maaltijden in te doen. Die worden vervolgens door een tiental vrijwilligers dagelijks aan huis geleverd bij families, zieken, gehandicapten, ouderen, mensen die geïsoleerd leven, studenten, mensen zonder papieren en thuislozen. We leveren in Molenbeek, Jette, Anderlecht, Brussel-centrum, het Noordkwartier, Etterbeek, Laken en Sint-Joost. In het begin was het veel werk om dat allemaal vlot te organiseren, maar inmiddels loopt dat erg  vlot.

De vrouwen die de maaltijden bereiden hebben samen meer dan 2.000 mondmaskers gemaakt

Een tweede project waren de mondmaskers, daar was veel vraag naar. De vrouwen die de maaltijden bereiden hebben samen meer dan 2.000 mondmaskers gemaakt. Ze hebben thuis allemaal een naaimachine en hadden dat zelf voorgesteld. Omdat alle winkels toe waren, konden we niet meteen stof en elastiek gaan kopen, maar via een oproep op Facebook hebben we snel alles gevonden wat we nodig hadden. Eén vrouw heeft alle stof verknipt tot lapjes, die dan thuis geleverd zijn bij de vrouwen die het naaiwerk deden. De vrijwilligers die de maaltijden rondbrengen, hebben ook die maskers gratis verdeeld in de wijk, onder onze vrijwilligers, buurtbewoners en ook in rusthuizen.

Een derde project was de verdeling van voedselpakketten met basisproducten zoals fruit, groenten, bloem, suiker, en ook hygiënische producten. Dat project deden we samen met Basma, een socio-culturele zelforganisatie in Molenbeek. Half april zijn we bij buurtwinkels langsgegaan, we kregen overschotten van Carrefour, we krijgen giften van buurtbewoners, en hebben zo 200 pakketten kunnen samenstellen en verdelen in de wijk. Inmiddels maken we ook 350 porties soep per dag, en 200 sandwiches voor daklozen en mensen zonder papieren.

Tussen twee en zes uur kan iedereen langskomen met vragen om hulp, en samen met alle buurtverenigingen zoeken we dan een oplossing

Sinds half april houden we samen met tien andere organisaties in de wijk een dagelijkse permanentie in het Begijnenhuis in Molenbeek. Tussen twee en zes uur kan iedereen daar langskomen met vragen om hulp, en samen met alle buurtverenigingen zoeken we dan een oplossing. Naast Basma zijn dat de jongerenwerking van Atout Jeunes, het centrum voor mensen met een beperking Zonnelied, de antenne van Het BuurtPensioen voor senioren, enzovoort. Bijvoorbeeld als er een oudere komt met een bepaalde nood, zoeken we uit welke organisatie of vrijwilliger daar kan op inspelen. Zo zijn we met Het BuurtPensioen ouderen in de wijk gaan bezoeken om hen een mondmasker te geven, en om even een praatje te slaan en te vragen hoe het met hen gaat. Dat deed hen veel plezier. We hebben die toer samen met aantal 15 tot 25 jarigen gedaan, voor hen was het een boeiende manier om ouderen in de buurt te leren kennen. Inmiddels doen een aantal jongeren boodschappen voor die ouderen, ongeveer 40 keer per week. Een aantal leerlingen heeft 350 tekeningen gemaakt om naar ouderen te brengen en om vrijwilligers te bedanken. We hebben ook al speelgoed verzameld voor kinderen in kwetsbare gezinnen, die heel de dag moeten binnen blijven.

Met al die initiatieven houden we contact met alle bewoners, we ondersteunen hun moraal, bieden hulp aan, en via mond-tot-mond breiden die contacten zich uit. Iedereen in de wijk is welkom en er groeit een groot netwerk aan wederzijdse hulp. Al die acties samen bevorderen de samenwerking tussen alle organisaties in de buurt, en versterken ook de sociale cohesie en de onderlinge solidariteit.”